Pierwsza pomoc udzielana motocykliście – cz. 2

W pierwszej części mogliście przeczytać ogólne porady. Tym razem przechodzimy już do konkretnej, praktycznej wiedzy na temat udzielania pierwszej pomocy poszkodowanej osobie, w naszym przypadku będzie to motocyklista. Jeśli chcecie wiedzieć jak prawidłowo krok po kroku wykonać Algorytm BLS (Basic Life Support), czyli podstawowe czynności ratujące życie, koniecznie zapoznajcie się z naszym artykułem!

ALGORYTM BLS

1. OCENA BEZPIECZEŃSTWA

Trzymajmy się najważniejszej zasady: Dobry ratownik to żywy ratownik. Rozejrzyj się więc dookoła, upewnij się, że nic Ci nie zagraża (inny motocyklista, zwierzęta, możliwość wystąpienia pożaru, inny człowiek). Jeśli miejsce zdarzenia jest wg Ciebie bezpieczne (wyłączyłeś już silnik motocykla, zakręciłeś zawór dopływu paliwa) – załóż rękawiczki jednorazowe (polecam breloki do kluczy, które posiadają parę rękawiczek lateksowych, maseczkę do sztucznego oddychania, czasem nawet plaster, mały bandaż albo gazik nasączony alkoholem do dezynfekcji skóry) i dopiero wtedy podejdź do poszkodowanego. Jeśli nie posiadasz tych rzeczy podejście do osoby poszkodowanej jest Twoją indywidualną decyzją – mogę jedynie zapewnić, że o ile nie masz krwawiących ran na rękach a poszkodowany również nie jest cały we krwi – nic Ci nie będzie zagrażało.

1. SPRAWDZENIE PRZYTOMNOŚCI

Uklęknij obok głowy poszkodowanego, ułóż ręce na 1 ranieniu bądź na obu i delikatnie ale jednocześnie stanowczo potrząśnij za raniona i głośno spytaj np. „słyszysz mnie?”. Ma być to bodziec bólowy, dotykowy, głosowy. Nie bij tej osoby po twarzy – nikt z nas sobie tego przecież nie życzy – wręcz u osoby, która się ocknie może wywołać to agresję, może zamachnąć się ręką i Cię uderzyć. Po co ryzykować? Jeśli nie znasz poszkodowanego – zachowaj dystans – dla Twojego własnego bezpieczeństwa!

A) REAGUJE (otwiera oczy, odpowiada na nasze pytania)

Pozostaw go w tej pozycji w jakiej go zastałeś. Nie przemieszczaj go jeśli nie ma żadnego niebezpieczeństwa wokół. Jeśli nie widziałeś samego zdarzenia, postaraj się zebrać wywiad od innych osób, potencjalnych świadków zdarzenia. Spróbuj ocenić jak mocne urazy mogły wystąpić. Może być to kilka siniaków, złamana kończyna jak również uraz kręgosłupa. Zawsze przy takich wypadkach zakładaj najgorsze i zabezpiecz kręgosłup przed zbędnymi ruchami. A może w trakcie jazdy motocyklista poczuł się źle i to właśnie spowodowało wypadek? Musisz dowiedzieć się jak najwięcej i przekazać wszystkie zebrane informacje dyspozytorowi Pogotowia Ratunkowego.

B) NIE REAGUJE (oczy zamknięte, ciało bezwładne – chory nieprzytomny, czyli nie reagujący na bodźce zewnętrzne)

WEZWIJ POMOC!!!

Jeśli jesteś sam na miejscu zdarzenia zawołaj głośno POMOCY!. Jeśli masz obok siebie kilka osób – wyznacz jedną do pomocy. Powiedz „Niech Pan/Pani zostanie, będzie mi Pan/Pani potrzebna!”. Ta osoba bardzo Ci się później przyda (może pójść po AED, wyjść po ZRM gdy jesteście w miejscu słabo widocznym, zmieniać Was podczas RKO, zadzwonić po pomoc).

UDROŻNIJ DROGI ODDECHOWE

U osoby nieprzytomnej język zapada się do tyłu, opada na tylną ścianę gardła i tym samym blokuje (zamyka) drogi oddechowe a co za tym idzie – poszkodowany, nawet jeśli chce – nie może zrobić wdechu. Dzięki odchyleniu głowy do tyłu lub uniesieniu żuchwy (podnosicie język do góry) jesteś w stanie „otworzyć” drogi oddechowe i umożliwić choremu oddychanie.

Jedną dłoń ułóż na czole poszkodowanego, dwa palce drugiej (wskazujący i środkowy)  oprzyj na bródce i przychyl głowę poszkodowanego do tyłu.

Więcej o Ratownictwie Medycznym dowiecie się ze strony: www.aga-med.com.pl

UNIESIENIE ŻUCHWY

Ratownikom niemedycznym nie zaleca się stosowania rękoczynu wysunięcia żuchwy, ponieważ jest trudny do nauczenia i wykonania, i może spowodować ruch kręgosłupa szyjnego . Dlatego osoby bez wykształcenia medycznego powinny udrażniać drogi oddechowe za pomocą odgięcia głowy i uniesienia żuchwy, zarówno w przypadku poszkodowanych urazowych jak i nieurazowych.

OCEŃ ODDECH – utrzymując głowę odchyloną pochyl się nad poszkodowanym i posłuchaj (czy słychać szmer powietrza, wdech –wydech?), poczuj (czy czujecie na policzku oddech?) oraz popatrz na klatkę piersiową (czy unosi się do góry?). Oddech sprawdzaj przez 10sek. Jeśli w tym czasie usłyszysz 2 oddechy – uznaj, że chory oddycha i ułóż go w pozycji bezpiecznej. W ciągu pierwszych kilku minut po zatrzymaniu krążenia chory może próbować wykonywać oddech lub wykonywać głośne westchnięcia przypominające oddychanie. Będzie to oddech agonalny, nie pomyl tego z prawidłowym oddechem.

POZYCJA BEZPIECZNA

Ma na celu utrzymanie drożnych dróg oddechowych u osoby, która oddycha prawidłowo. Chroni przed zachłyśnięciem śliną, krwią, wymiocinami, zapobiega zapadaniu się języka.

Klęknij obok poszkodowanego, upewnij się, że nie ma w kieszeniach nic ostrego, że obie nogi są wyprostowane. Ramię bliższe Tobie ułóż pod kątem prostym do tułowia. Drugie ramię podnieś do góry przeplatając palce swojej dłoni z palcami dłoni poszkodowanego. Drugą ręką chwyć nogę (zewnętrzną) pod kolanem i unieś ją do góry stawiając stopę chorego na podłożu. Dłoń poszkodowanego podłóż pod jego policzek i pociągnij za kolano przechylając poszkodowanego w swoją stronę. Pilnuj szczególnie ręki pod głową! Delikatnie wyciągnij swoją dłoń spod głowy chorego jednocześnie prostując jego palce. Odchyl głowę i upewnij się, że poszkodowany oddycha. Jeśli tak pozostaw go tak i sprawdzaj oddech co 1 minutę a co 30 minut zmień bok na którym leży (najczęściej nie jest to konieczne bo do tego czasu przyjeżdża już ZRM).

Jeżeli w swojej apteczce masz folię NRC, przykryj nią poszkodowanego. Uchronisz go przed wyziębieniem lub przegrzaniem.

Jeśli usłyszałeś 1 oddech bądź żaden – poszkodowany nie oddycha!

Dzwoń pod 999 bądź 112. Różnica polega na tym, że 999 połączy Cię (również z telefonów komórkowych) z najbliższą stacją pogotowia ratunkowego a 112 z Centrum Powiadamiania Ratunkowego, które przekaże informacje o zdarzeniu odpowiednim służbom ratunkowym i wyśle te potrzebne. Dlatego pod 112 powinno się dzwonić w przypadku np. wypadku komunikacyjnego, w którym potrzebne jest nie tylko Pogotowie Ratunkowe ale także Straż Pożarna oraz Policja.

• Najpierw powiedz GDZIE jesteś – zawsze może Ci się rozładować telefon albo możesz stracić zasięg itp.
• Następnie ILE OSÓB jest poszkodowanych. Rozglądnij się dookoła – może gdzieś obok leży kolejna osoba, której coś dolega?
• Powiedz CO SIĘ STAŁO, przekaż wszystkie zebrane do tej pory informacje
• NIE ROZŁĄCZAJ SIĘ dopóki dyspozytor nie powie, że przyjął zgłoszenie (może chcieć dowiedzieć się dokładniej gdzie się znajdujecie itd.).

UCISKANIE KLATKI PIERSIOWEJ

Uciskając klatkę piersiową wywołujemy skurcz i rozkurcz serca, które albo stanęło albo bije w rytmie niepoprawnym i nie pompuje krwi. Przy każdym uciśnięciu „rozpędzamy machinę”, pobudzamy krążenie i rozprowadzamy krew do głównych narządów (mózg, płuca, nerki, wątroba).

Umieść nadgarstek jednej ręki na środku klatki piersiowej (na mostku), drugą rękę ułóż na pierwszej i przepleć palce. Z wyprostowanymi łokciami przechyl się tak, aby Twoje ramiona znajdowały się bezpośrednio nad klatką piersiową poszkodowanego. Uciśnij mostek na głębokość ok. 4-5cm (lepiej głębiej niż za płytko!) a następnie zwolnij ucisk cofając się – nie odrywaj rąk od klatki poszkodowanego! Uciskaj z częstotliwością ok. 100x na minutę. Wykonaj 30 uciśnięć.

ODDECHY RATOWNICZE

Odchyl głowę poszkodowanego podobnie jak przy udrażnianiu dróg oddechowych, tyle, że palcami
(kciukiem i wskazującym) ręki leżącej na czole zaciśnij nos chorego. Weź normalny oddech i obejmując całe usta poszkodowanego (nie rób „dzióbka”) wdmuchaj przez 1 sekundę powietrze tak, aby uniosła się klatka piersiowa (obserwuj ją!). Zrób to dokładnie, aby powietrze nie wydostawało się na zewnątrz. Jeśli masz maseczkę do sztucznego oddychania dostosuj się do instrukcji zawartej na niej. Po wdechu pozwól aby powietrze mogło opuścić płuca. Powtórz oddech 2 razy.

Jeżeli pierwszy oddech nie spowodował uniesienia się klatki piersiowej wtedy przed kolejną próbą sprawdź odchylenie głowy i ewentualnie przechyl ją mocniej do tyłu.

WYKONUJ NAPRZEMIENNIE: 30 UCIŚNIĘĆ i 2 WDECHY, powtarzaj sekwencję do momentu aż:

• Zespół Ratownictwa Medycznego przyjedzie i przejmie poszkodowanego
• zmieni się stan poszkodowanego (zacznie oddychać, kaszleć, otworzy oczy, poruszy się)
• pojawi się zagrożenie
• opadniesz z sił (jeśli masz kogoś do pomocy – zmieniajcie się po 2-3 sekwencjach)

Jeśli nie chcesz lub nie możesz wykonywać oddechów ratowniczych – uciskaj tylko klatkę piersiową, gdyż to jest najważniejsze! Dlatego gdy pomylisz się w liczeniu, lepiej abyś zrobił kilka uciśnięć więcej (35 zamiast 25).

Pamiętaj, że nawet jeśli Twoje czynności ratunkowe nie dają skutku, to dzięki Twoim staraniom, narządy osoby poszkodowanej (o ile taka była jej wola) będą utrzymywane „przy życiu” i umożliwisz w ten sposób ewentualną transplantację organów. Dlatego nie przerywaj RKO! Możesz uratować w ten sposób nawet kilka osób!

 Tekst:

Agata Hrynkiewicz, Ratownik Medyczny, www.aga-med.com.pl

Zobacz profil Aga- Med na Facebooku: www.facebook.com

Patryk Cichowski, MotoX.com.pl, TechnicMachinery.tk

Foto by: MajaK: www.facebook.com