Stewart wygrywa w Oakland

Tylko jeden sezon może być najlepszym w historii i jeżeli reszta tego będzie taka jak w sobotnią noc w Oakland to z pewnością sezon 2012 może zastąpić na miejscu „Najlepszego w Historii Wszechczasów sezonu AMA Supercross” sezon 2011. W klasie Lites w głównym biegu Martin Davalos zgarnął holeshot i wskoczył na prowadzenie przed Deanem Wilsonem, Eli Tomaciem, Cole Seely’em i Zachem Osbornem.

Po chwili katastrofa spotkała Wilsona, który na sekcji rytmów mocno poprzecinanej koleinami upadł tuż przed potrójnym skokiem. Zawodnik Pro Circuit Kawasaki musiał uciekać z toru i dopiero po chwili mógł wrócić do jazdy, ale już na dalekim 20 miejscu. Zaraz po tym również Cole Seely zaliczył glebę.

Z przodu stawki Tomac narzucił tempo i już po chwili doszedł i wyprzedził Davalosa. W momencie kiedy Tomac wyszedł na prowadzenie, zaczął uciekać reszcie stawki. Budując swoją 12 sekundową przewagę. W tym czasie czasie Davalos powoli spadał w dół i tracił miejsca na rzecz Osborne, Andersona i Musquina. Wtedy też zaczęła się zażarta walka o drugie miejsce między Osbornem i Andersonem  Dwójka zamieniała się pozycjami kilkukrotnie, co pozwoliłe prześliznąć się Musquinowi między nich. Potem wraz z Francuzem weszli razem w zakręt, gdzie Anderson upadł. Otworzyło to drogę do drugiego miejsca Osbornowie i Musquinowi.

Kiedy bieg dobiegał już do końca można było zauważyć, że Osborne spuchł i nie może utrzymać tempa Musquina. Tydzień po feralnym upadku podczas rundy w LA Francuz przeciał linię mety na drugim miejscu ociągając najlepszy wynik w AMA Supercross w swojej karierze. Trzeci był Osborne przed Sipsem i Mossem. Tyla Rattray zaliczył glebę w biegu kwalifikacyjnym i nie powrócił już na tor. Pierwsze doniesienia mówiły o tym, że Południowo Afrykański zawodnik ma lekkie złamanie kręgu szyjnego.

Marvin Musquin powiedział:

„Jestem bardzo zadowolony z mojego wyniku. W momencie kiedy mój mechanik pokazał mi na tablicy, że jestem 10 po pierwszym kółku trochę się zmartwiłem o to, że nie będę w stanie wyprzedzać. Jednak jechałem bardzo dobrze i mądrze co pozwoliło mi przebić się do przodu. Dzisiaj zgarnąłem wiele punktów do klasyfikacji generalnej i nie mogę się już doczekać kolejnej rundy”.

Wyniki finału Lites
1. Eli Tomac
2. Marvin Musquin
3. Zach Osborne
4. Ryan Sipes
5.  Matt Moss
6. Travis Baker
7. Nico Izzi
8. Max Anstie
9. Martin Davalos
10. Dean Wilson
11. Cole Seely
12. Jason Anderson
13. Billy Laninovich
14. Gavin Faith
15. Gareth Swanepoel
16. Michael Leib
17. Vince Friese
18. Killy Rusk
19. Ryan Marmont
20. Topher Ingalls

Klasyfikacja Generalna Zachodniego Wybrzeża
1. Eli Tomac 88
2. Dean Wilson 73
3. Zach Osborne 67
4. Marvin Musquin 64
5. Tyla Rattray 60
6. Cole Seely 57
7. Jason Anderson 53
8. Nico Izzi 46
9. Max Anstie 45
10. Ryan Sipes 43

W klasie Supercross kibicie dostali dokładnie to za co zapłacili. Reed zdobył holeshot, a kilka pozycji za nim James Stewart i Ryan Villopoto. Po kilku okrążeniach obaj po przejściu Shorta i Hansena doszli Reeda. Przez kilka okrążeń jechali dosłownie za sobą. Jak już wydawało się, że Stewart jest na tylko blisko, że może atakować Reeda, to ten musiał bronić się przed Villopoto, który wpychał swojego koło przed Stewarta jak tylko pojawiła się okazja. Żaden nie pozwolił, żeby któryś odjechał choćby na centymetr, a tłum dosłownie szalał.

Zdawało się, że taka sytuacja trwa wieczność, kiedy Stewart ruszył po wewnętrznej Reeda i obaj wjechali na prostą. Bubba zaczął się oddalać i tak po prostu skończyła się walka. Villopoto nadal naciskał na Reeda, ale nie był w stanie nic zrobić. Ostatecznie kiedy wydawał się, że Villopoto znowu zaatakuje, to popełnił mały błąd i zostawił zbyt dużą odległość w momencie kiedy Reed wszedł w zakręt bardzo szeroko. Efektem było trochę wolnego miejsca, co pozwoliło Reedowie zbudować przewagę wystarczającą do końca biegu.

Po przyzwoitym starcie Dungey nie był w stanie jechać tak szybko jak Villopoto i Stewart. Tym razem wywalczył czwarte miejsce. Stewart jako pierwszy przeciął linię mety z szachownicą i został czwartym zwycięzcą w klasie Supercross w tylu samu rundach w 2012. Na podium Reed wyglądał na bardzo zawiedzionego tym, że dał się wyprzedzić Stewartowi. W wywiadzie powiedział: „Jechałem jak dziewczynka”, a szampana za drugie miejsce zamiast wstrząsnąć i wylać na zwycięzce, po prostu otworzył i wylał na ziemie.

W następnym tygodniu w Anaheim II Redd i Dugney na maszynę wjadą z czerwonymi plastronami. Jeżeli reszta sezonu będzie tak emocjonująca jak ta runda to z pewnością będzie można mówić o jednym z najlepszym w historii.

Ryan Dungey powiedział:

„Jestem rozczarowany, że nie stanąłem na podium, ale ogólnie to była wspaniała runda. Udało mi się w końcu wygrać bieg kwalifikacyjny w tym sezonie i zaliczyłem kilka udanych ataków w finale, co pozwoliło mi zdobyć punkty. Ciężko było wyprzedzać więc jestem zadowolony, że udało mi się aż tylko zawodników wyprzedzić. Mój zespół wspiera mnie 100% w tym sezonie i jestem szczęśliwy, że uplasowałem się na szczycie tabeli. Mam nadzieję, że przyszłą rundę zakończę na podium”.

Wyniki fianłu Supercross
1. James Stewart
2. Chad Reed
3. Ryan Villopoto
4. Ryan Dungey
5. Andrew Short
6. Kevin Windham
7. Davi Millsaps
8. Jake Weimer
9. Justin Brayton
10. Josh Hansen
11. Mike Alessi
12. Kyle Chisholm
13. Broc Tickle
14. Brett Metcalfe
15. Nick Wey
16. Cody Mackie
17. Weston Peick
18. Robert Kiniry
19. Ben Lamay
20. Kyle Partridge

Klasyfikacja generalna
1. Chad Reed 85
2. Ryan Dungey 85
3. Ryan Villopoto 83
4. James Stewart 73
5. Jake Weimer 61
6. Kevin Windham 58
7. Andrew Short 52
8. Josh Hansen 47
9. Brett Metcalfe 45
10. Davi Millsaps 42

źródło: racerxonline.com, mxlarge.com
foto: Andrew Fredrickson
MotoX.com.pl, Jasimierz