Jakub Przygoński o Dakarze i nie tylko…
1 stycznia 2015
Dakar 2015: Rafał Sonik kontra południowoamerykańska armia
1 stycznia 2015
Pierwszy etap tegorocznego Rajdu Dakar w kategorii motocyklistów wygrał Joan Barreda, pokonując m.in. Cyrila Despresa i Marca Comę. Hiszpan swój wyczyn powtórzył jeszcze kilka razy. Ostatecznie motocyklista zespołu HRC zakończył zawody na 7. miejscu. Gdyby ustrzegł się kilku błędów i nie miał problemów z motocyklem, mógłby pokusić się nawet o zwycięstwo. Z Barredą, który jest jednym z faworytów przyszłorocznego Dakaru, spotkaliśmy w się jego rodzinnej Hiszpanii i zadaliśmy mu kilka pytań.
Jesteśmy u Ciebie w domu. Masz tutaj jakieś ulubione pomieszczenie?
Oczywiście jest nim garaż. Spędzam tam niemal każdą, wolną chwilę i dopieszczam mój treningowy motocykl. Czasami pomaga mi mechanik. Jednak większość czasu jestem tam zupełnie sam. Lubię te chwile, gdy mam czas tylko dla siebie i właśnie w garażu uwielbiam je spędzać.
Oprócz Dakaru, startujesz w różnych innych, mniejszych rajdach terenowych. Jak długo po tych wszystkich ekstremalnych zawodach dochodzisz do siebie?
Zajmuje mi to trochę czasu. Zawody podczas, których przygotowuję się do Dakaru, trwają średnio cztery doby. Śpię wtedy po parę godzin dziennie. Kosztuje mnie to dużo energii. Po takim wysiłku fizycznym potrzebuję trzech, czterech dni, żeby się zregenerować.
Jesteś mocno zapracowany, ale na pewno masz także dni tylko dla siebie – bez treningów, maili, telefonów i całej reszty. Co wtedy robisz?
Zawsze spędzam takie dni aktywnie. Wspinam się na skałki w miejscach, w których jeszcze nigdy nie byłem. Jeżdżę na rowerze, na nartach wodnych, albo na gokartach. I oczywiście, tak jak już wspominałem, zamykam się w moim garażu i grzebię przy motocyklu.
Gdybyś miał możliwość zamienić jednoślad na samochód i wziąć udział w zawodach – co by to było? Rajdy terenowe, płaskie czy może wyścigi?
Zdecydowanie wybrałbym rajdy płaskie. Mam nadzieję, że kiedyś zrealizuję to marzenie.
Jakie masz marzenia niezwiązane z motorsportem? Może przykładowo chciałbyś nauczyć się gry na pianinie, albo popływać z rekinami?
Nie. Ja mam jedno marzenie. Chcę wygrać Rajd Dakar.
Jak wspominasz swój pierwszy wypadek podczas zawodów?
Nauczył mnie szacunku do tej dyscypliny sportu. Stałem się ostrożniejszy, ale również bardziej zmotywowany. Jeszcze bardziej zaczęło mi się to podobać.
Jakiego motocyklistę jest Ci najtrudniej wyprzedzić?
Jest trzech, czterech topowych zawodników, z którymi jest naprawdę ciężko wygrać. Jednak najtrudniej pokonać jest Marca Comę. On jest zawodnikiem kompletnym. Nic mu nie brakuje. Jeżeli chce się z nim wygrać, trzeba jechać perfekcyjnie przez cały rajd.
Co jest ważniejsze – sława, czy pieniądze?
Nie ma nic przyjemniejszego, niż satysfakcja ze zwycięstwa. Realizacja marzeń z dzieciństwa jest największą nagrodą. Jednak w tej profesji sława idzie w parze z pieniędzmi i nie wolno o tym zapominać. Są sukcesy, są kibice, są pieniądze. Robię to z pasji, ale jazda na motocyklu jest również moim sposobem na zarabianie. W końcu to mój zawód.
Jakie zwycięstwo przyszło Ci najciężej?
W tym sporcie nie ma lekkich tras. Wszystkie są ciężkie. Jednak najmilej wspominam Baje Espana. Trzy lata czekałem, żeby wygrać te zawody.
Jakie treningi lubisz najbardziej?
Lubię łączyć kilka rzeczy – bieganie, pływanie, siłownię i jazdę na motocyklu. Gdy robi się kilka rzeczy, to człowiek się nie nudzi. Kocham sport i wszelkiego rodzaju ćwiczenia sprawiają mi wiele satysfakcji. Najbardziej lubię trenować w Afryce.
Ulubiony deser?
Lody waniliowe i czekoladowe ciasteczka. Dbam jednak o dietę i staram się nie przesadzać.
Co było największym wyzwaniem w Twojej dotychczasowej karierze?
Powrót po kontuzji do poziomu, jaki teraz reprezentuję. Zajęło mi to dwa lata. To było coś wielkiego.
Ulubiona trasa?
Uwielbiam jeździć po piaskach w Egipcie i po Andach w Ameryce Południowej.
Kto sprawia, że się uśmiechasz?
Moi fani, ale przede wszystkim te należące do płci pięknej.
Źródło: www.redbull.pl
